«Θέρος, Τρύγος, Πόλεμος...»
Μια φράση που χρησιμοποιούσε ο λαός μας για να περιγράψει την εργασία του τρύγου και του θέρου που τη σύγκρινε με τον πόλεμο, γιατί έπρεπε να πραγματοποιηθεί τις συγκεκριμένες μέρες και στο κατάλληλο στάδιο ωρίμανσης.
Οι παλιοί έλεγαν ότι «άμα γίνουν», δηλαδή ωριμάσουν, τα στάρια ή τα σταφύλια «δεν καρτερούν» και πρέπει να γίνει η συγκομιδή άμεσα.
Οι κάτοικοι της Όσσας είχαν αμπέλια από τα παλαιότερα χρόνια, ενώ κάποιοι απ’ αυτούς τα καλλιεργούν ακόμα και σήμερα.
Δεν είχαν μεγάλη παραγωγή κρασιού, φρόντιζαν μόνο για την αυτάρκεια της οικογένειάς τους καθ’ όλη τη χρονιά. Για να θεωρηθεί κάποιος καλός νοικοκύρης έπρεπε μαζί με τα άλλα αγαθά που αποθήκευε για την ετήσια τροφοδοσία, να έχει τουλάχιστον ένα βαγένι κρασί.
Στο πλαίσιο αυτό, το Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015, μέλη του Συλλόγου Οσσαίων «Η Αγία Κυράννα» και της Λαογραφικής Ομάδας Γυναικών Σοχού ανταμώσαμε με σκοπό να θυμηθούμε τα παλιά και να αναβιώσουμε τον τρύγο, όπως γινόταν κάποτε στα χωριά μας.
Ντυθήκαμε σχετικά, πήραμε τα κοφίνια και τα καλάθια μας, σελώσαμε τ' άλογο και κινήσαμε για το κτήμα Μπαμπατζιμόπουλου, όπου μας υποδέχτηκε εγκάρδια ο φίλος Ανέστης.
Ο τρύγος είχε ξεκινήσει εδώ και μέρες. Αμέσως μπήκαμε κι εμείς στο χωράφι ξεκινώντας με τραγούδι και ενθουσιασμό το μάζεμα του ξινόμαυρου, της πιο γνωστής ποικιλίας του μακεδονικού αμπελώνα.
Τρυγήσαμε, τραγουδήσαμε, γελάσαμε και περάσαμε όμορφα παρέα με τους «σφάτοφτσι» και κουμπαραίους μας Σοχινούς!
Αμέσως μετά, ο Ανέστης ανέλαβε ρόλο ξεναγού. Κατευθυνθήκαμε στο οινοποιείο όπου περιηγηθήκαμε στις εγκαταστάσεις του και παρακολουθήσαμε τη διαδικασία παραγωγής του κρασιού, αλλά και του τσίπουρου. Ο πληθωρικός Ανέστης με τον χειμαρώδη και παραστατικό λόγο του μας εισήγαγε με μοναδικό τρόπο στη μαγεία του κρασιού...
«Πόλεμος» όμως χωρίς φαΐ δεν γίνεται..., οπότε τα πεντανόστιμα χειροποίητα Βυσσοκινά και Σοχινά εδέσματα πήραν τη θέση τους στην τραπεζαρία του κτήματος, με τη μαγευτική θέα στις λίμνες του Λαγκαδά, τον Χορτιάτη και τον Όλυμπο! Ταυτόχρονα, ο Ανέστης ετοίμασε για εμάς τα παραδοσιακά «κοκόλικα», τα μικρά και πεντανόστιμα κεφτεδάκια της Όσσας, τα οποία φυσικά έγιναν ανάρπαστα απ' όλους!
Ακολούθησε χορός και γλέντι, κλείνοντας έτσι μια όμορφη μέρα με αγαπημένους φίλους, γεμάτοι από εικόνες, γεύσεις και μυρωδιές...
Comments